21 feb Voel jij je werkelijk vrij?

Een begeleider is alleen vrij als die op z’n eigen plek staat. En dat is zichtbaar en voelbaar aan t lichaam. 

Niet alleen welke interventie je doet is bepalend, maar vooral vanuit welke plek je die doet. De benen en voeten vertellen in het moment of iemand op zijn plek staat en in contact is met de realiteit, of ergens rondzweeft zonder anker. In de houding kun je zien wanneer iemand bij zichzelf weggaat en wanneer iemand vanuit zijn basis en plek in contact is. Woorden die gesproken worden zonder contact met de grond, hebben letterlijk geen basis. Op jouw eigen plek blijven, laat jezelf en de ander vrij.

Mijn reis als mens en begeleider gaat ook over de moed van op mijn plek gaan staan en daar blijven. Steeds opnieuw. 

Want alleen vanuit die plek ben ik werkelijk autonoom en effectief in mijn werk als opleider en begeleider. Mijn plek verlaten om elders te zorgen ken ik goed, en de illusie van het vervullen van de leegte daar. Vergetend dat ik mijn eigen plek leeg achterlaat. Als mijn hart de vlucht naar voren neemt, weg van mijn eigen pijn en eenzaamheid, verlies ik de verbinding met mijn onderlijf. En, dat is juist het fundament van waaruit ik vrij kan bewegen.

De ironie is dat de ander dan ook niet leert omgaan met zijn eigen leegte en pijn, als ik op mijn plek de mijne niet neem. Het grootste geschenk dat je de ander kunt geven, is het staan op jouw plek en in contact met je eigen pijn, onrust of eenzaamheid. De moed die ervoor nodig is om bij en in jezelf te blijven, geeft de ander de zekerheid dat die ook die beweging kan maken in zichzelf. En dat jij de begeleider de buikkracht heeft, om het proces van de ander aan te kunnen, omdat je jezelf kunt dragen. Dat je aanwezig kunt blijven, als getuige en als gids, zodat die zijn eigen plek en weg kan vinden. 

Deelnemers aan de opleiding de psychologie van het lichaam leren hun eigen plek innemen door daadwerkelijk hun lichaam te bewonen en herkennen wanneer ze delen van hun lijf onbewoond laten. Zo ontwikkel je een zuiver kompas voor het nemen van je eigen plek en herkennen wanneer de ander zijn plek verlaat en daarmee minder effectief wordt in het lopen van zijn eigen levens- of werkpad. De segmenten in het lijf vertellen over hoe iemand plek neemt, z’n lijf bewoont, bij zichzelf blijft en zijn kracht inzet, of en hoe contact gemaakt wordt, of je zelfsturend bent, autonoom en verbonden. Deze segmenten leren herkennen en aanspreken in begeleiding brengt je direct bij de kern op een praktische en diepgaande manier. 

Lees hier een casus waar dit naar voren komt en wat er in het lichaam gebeurt, als je plek neemt. In de masterclass lichaamswijsheid level 1 die start in april leer je dit herkennen en je plek bemannen of bevrouwen, zodat je werkelijk vrij beweegt vanuit je eigen basis.

Casus: “Ik sta goed hier op mijn plek”.

Haar verlangen gaat over op haar plek blijven, ook in contact. De oorspronkelijke vraag is hoe ze haar ouders een plek kan geven in haar leven en dat van haar dochter. Ze vertelt over haar ouders en haar verlangen naar contact met hen, en hoe pijnlijk het is om steeds te voelen dat er geen plaats is voor haar behoeften en verlangens. Ze beschrijft haar ouders en haar broer als een eenheid, waar zij niet bij hoort. Haar lange benen trekken zich terug onder haar stoel. Ik benoem: als je hun eenheid beschrijft, trek je je voeten naar achteren. Het lijkt alsof je voeten onder je vandaan gaan. Zet ze eens recht onder je stevig op de grond. En voel dan eens waar jij staat ten opzichte van hen. 

Aarzelend zet ze haar benen weer neer. Direct wordt haar adem voller. Ja ik sta verder weg en dat klopt. “Als ik verder weg sta krijg ik pas lucht en voel ik ruimte”. Ze lacht en er komt vrolijkheid maar ook weemoed.

“Mijn plek klopt, ze hoeven eigenlijk niet dichterbij, want dan voel ik niet genoeg ruimte”. Dat is verdrietig om te voelen. En fijn tegelijk. Hier sta ik, op afstand. Er is wel verbinding, maar als ik dichterbij komt verlies ik mijn plek. Haar stem is dieper, voller en rustiger.

Je eigen plek innemen, betekent niet weglopen voor wat er is. Dat geeft stevigheid, ook als ‘wat er is’ niet onverdeeld genoegzaam is. Die stevigheid van je eigen plek wordt voelbaar omdat het zwaartepunt van het lichaam naar beneden verplaatst. Het hoofd en hart gebied worden vrijer. De beweging die dan ingezet wordt, is verbonden en verankerd met wat er is: de realiteit. Dan kun je een antwoord geven in het hier en nu op wat zich voordoet, in plaats van gevangen te blijven in een oude reactie van toen.

Ook leren begeleiden vanuit jouw plek en de stevigheid van je lijf? Op 13 en 14 april start level 1 Masterclass Lichaamswijsheid herkennen en toepassen. En op 1 maart (Groningen) en 16 maart (Amsterdam) kun je komen ervaren en kennismaken bij de introductieworkshop: lichaamsdiagnostiek