Een krachtige leider in een strak werkuniform. In de woorden, de blik, en de schouders is de toewijding, de loyaliteit en het harde werken waarneembaar. Zijn eigen verlangen zit op het werkelijk maken van contact en zichzelf daarin kenbaar maken. Als het gaat over zijn eigen gevoel of ervaring in de werksituatie, stopt direct zijn adem.
Hij sluit. De ogen verstarren, naar buiten gericht. Zijn hele lichaam verstrakt. “Wat gebeurt er nu in je lichaam?” vraag ik. “Kramp”, zegt hij. “Mijn hele buik trekt zich terug”. Hij neemt zijn eigen spanning en het sluiten waar.
Met de BodyMindScan© die we doen ervaart hij dit opnieuw in zijn buikzone. “Ik ben afwezig als de ander komt met zijn of haar ervaring. Als ik er niet ben, is er ook geen ontmoeting mogelijk. Waar het omgaat is dat het de ander én ik is, in plaats van ‘alleen de ander’: of dat nou een teamlid is of mijn leidinggevende. Ik heb even veel recht op plek”. De ontroering is voelbaar, hij vertelt een herinnering over het sluiten van zijn buik. Zijn buik wordt warm, zijn adem wordt vol en stevig: “Als ik plek heb hoef ik niet te vechten”.
“Hoe kan je jezelf plek geven?” Vraag ik. Door niets te doen, maar er gewoon te zijn. En mezelf eerst af te vragen: ben ik er wel?”
Hij richt zijn aandacht naar binnen op zijn lichaam, in plaats van naar buiten. De ogen veranderen en worden zachter. Het lichaam ontspant en hij zakt in zijn benen en voeten. Hij neemt zijn plek in.
Vaak zoekt iemand begeleiding omdat hij of zij zelf niet meer vrij kan bewegen tussen openen en sluiten. Het lijf geeft dat feilloos aan. Het sluiten is een kramp geworden. Het sluiten is duidelijk ervaarbaar in het lichaam, maar is niet alleen fysiek. Het lichaam sluit, vaak om een gevoel te blokkeren. Ook mentaal is er dan fixatie: een overtuiging gekoppeld aan het sluiten.
De fysieke gewaarwording van op slot gaan, kan de bewoner van het lijf meestal goed voelen. Dat maakt ons vlees en bloed zo helpend: concreet en duidelijk. Je voelt je keel dichtgaan, je adem stokken, je gezicht verstrakken, je buik intrekken. Ten minste: Wanneer je daarop wordt uitgenodigd en je geleerd hebt je lichaam te bewonen en te vertrouwen. Anders schiet je in de kramp en blijf je erin zitten.
Lichaamsgericht begeleiden is de ander via het lichaam bewust maken dat er een verschuiving is. Het ervaren daarvan brengt bij de client of coachee in het bewustzijn, wat nodig is om de kramp weer te laten ontspannen. Op alle lagen. Lichaamswijs begeleiden is vakmanschap: waarbij de wijsheid uit het lichaam komt en het meesterschap van de begeleider in het leren ontsluiten daarvan. Dat meesterschap draag je over aan de bewoner van het lichaam. Een geschenk van vrijheid en autonomie wat iemand het hele leven meeneemt.
Ook lichaamswijsheid leren ontsluiten?
Autonomie vraagt om ons volledige lijf
Vroeger dacht ik dat autonomie hetzelfde was als onafhankelijkheid. Dat is het niet, maar het wordt er wel vaak mee verward. Eric Berne omschreef autonomie als “het vermogen ons eigen leven vorm te geven, door het maken van eigen keuzes binnen de context van de...