30 jan Oog houden op je levensvuur

Zo aan het begin van het nieuwe jaar, nog echt winter, is het een mooie tijd, om stil te staan bij wat voedend voor je is. Waarop en waarvoor brandt jouw levensvuur en waar heb je dus ruimte voor te maken dit jaar? Bij geluid van een diepe drum, in de duinen aan zee, kon ik mijn hartpower voelen en hoe ik die meer mee naar buiten mag nemen dit jaar. De trillingen van de klank brengt het in mij in beweging.
Ook in begeleiding zoek ik naar waarop het levensvuurtje van iemand stroomt. Wat steekt het aan en waar in het lichaam kan iemand zijn leven voelen? In het contact met deze plek, kunnen oude patronen, die in het lichaam zijn ingevroren, letterlijk smelten.

De Masterclass Lichaamswijsheid herkennen en toepassen start weer over 3 weken; ik nodig je van harte uit om te komen ervaren wat werken met en vanuit je lijf kan betekenen voor jouw levensvuur en dat van degenen die je begeleidt.

Wat een weg heeft ze al afgelegd in dit coachingstraject. Ze heeft haar basis gevonden in de onderkant van haar buik, bevestigt de rustige deining van de adem. Daar zit haar vuurtje, wat harder gaat branden nu ze voelt en volgt wat zij wil. Haar voeten zijn verbonden met de grond. Een vollere diepere stem. Alleen zijn daar soms nog haar ogen, een scherpe blik. “Voel ze eens, je ogen… “. Ze voelt de focus naar buiten en de spanning achter haar ogen. “Waar zijn ze op gericht?” vraag ik. “Ik zoek naar een opdracht”, perst ze eruit. Met de blik gaan haar hoofd en borst gaan naar voren. “Wat moet ik doen, voor die ander?”. Daar in haar ogen voelt ze het oude patroon, de overtuiging van ‘iets moeten doen’: een opdracht moeten vervullen voor de ander.

We onderzoeken hoe het is wanneer ze haar ogen langzaam ontspant en zacht laat worden. Zodat ze ook een oog kan houden op het vuurtje in haar buik. Met 1 oog ontspannen naar binnen mogen kijken. Haar gezicht verzacht, en haar uitdrukking krijgt waardigheid. Ze zegt “Daar voel ik het leven, als ik naar binnen kijk. Ik voel nu: ik mag er zijn zonder iets te hoeven doen”. Als ik contact hou met mijn buik, hoef ik de ander niet te voeden om er te mogen zijn. Dan ben ik er al.

Het gebeurt in het contact tussen de levendigheid in haar onderbuik en de ogen die kijken met de oude overtuiging: zich moeten voegen naar de behoeften van de ander. Die kan worden losgelaten door de ogen van buiten naar binnen te richten, op het vuur in zichzelf. Hoofd en buik verbonden, waardoor het hart kan waarnemen wat in het hier en nu klopt. De ogen die te veel naar buiten keken, laten los, omdat er een innerlijk vuur is om zich aan te warmen. 

In de masterclass Lichaamswijsheid herkennen en toepassen, leer je als begeleider werken vanuit je eigen vuurplaats en van daaruit de lichaamswijsheid van de ander aanspreken. Het lichaam toont of en hoe iemand zijn kwaliteiten inzet, en waar potentie zit die kan worden aangesproken. Je leert ook het effect en integratie van interventies waar te nemen aan de lichaamssignalen. En nog veel meer (lees hier meer). Ik hoop je (terug) te zien in de opleiding.