22 okt Vriendschap kun je niet bedenken alleen voelen

Een jonge succesvolle vrouw komt naar mijn praktijk omdat ze wil leren minder vanuit haar hoofd te leven en meer te genieten. Ik zie een mooie, intelligente vrouw met scherpe ogen. De ogen boren me bijna de grond in. Ik adem diep en blijf zacht en waak ervoor dat ik me niet terugtrek onder haar blik. Haar schouders zijn sterk en groot, gewend te dragen en de aanvallen op haar hart af te weren. Haar borstgebied is teruggetrokken. Maar haar beste wapen zijn haar ogen, ze komen op je af en er ontgaat ze niets.

In de tweede sessie ontdekt ze haar diepere verlangen: echt verbinding maken, wederkerigheid voelen en ervaren in vriendschappen. “Ik wil beter worden in vriendschappen” zegt ze. Ik doe zo m’n best om alles goed in de gaten te houden, maar ik krijg niet terug wat ik erin stop. De wanhoop is voelbaar. “Dat leer je niet door te kijken met je hoofd” zeg ik, “dat leer je door te voelen met je hart”. 

Leg je hand eens op je hart, vraag ik, en laat je hand voorzichtig contact maken daar. Het wordt stil. Als je je hand daar waarneemt en je hart daaronder. Voel eens bij wie jij je thuis voelt? Ze noemt vier vriendinnen, een in het bijzonder. “Blijf daar maar even bij deze vriendschap en ervaar maar eens wat je voelt in je lijf”. Er komt een diepe zucht. Haar schouders ontspannen en haar ogen worden zacht. Tranen van ontroering. “Wat ervaar je nu?” vraag ik. “Zij mag zijn wie ze is bij mij en ik mag zijn wie ik ben bij haar”. “En hoe voelt dat?” “Als heel kostbaar en ik word heel rustig in mijn lijf. Ik hoef niet zo mijn best te doen, of overal op te letten, want de verbinding is er gewoon. Ik kan het gewoon voelen”. 

Een gekwetst hart trekt zich terug, of bouwt een muurtje. Muurtjes beschermen tegen aanvallen van buitenaf waarachter de bange eigenaar of eigenaresse zich kan verschansen. Beter niet voelen, dan deze pijn. Mij zie je voorlopig even niet meer terug. Het hoofd neemt het trouw op zich om het voelend waarnemen van het afgesloten hart te compenseren: door de omgeving heel scherp in de gaten te houden. Het lichaam toont welke delen, met bijbehorende kwaliteiten, tijdelijk zijn afgesloten. En ook welke lichaamsegmenten overuren draaien. Met de methodieken van de psychologie van het lichaam leer je subtiele lichaamssignalen en hun betekenis secuur waar te nemen, voelen en in te brengen in je begeleiding. Hierdoor komt de ander in gesprek met zichzelf en met die stukken en lichaamsdelen, die eerder onbewust zorgvuldig vermeden werden. Dat is het begin van “heling”: meer heel worden, omdat die aangesloten delen en hun potentieel weer worden opgenomen in het geheel.

PS: In februari start de zesdaagse masterclass Lichaamswijsheid herkennen en toepassen weer. Op 29 Oktober en 16 oktober zijn er introductieworkshops in Nijmegen en Utrecht.